Huis zonder Fundament

Mijn ‘kind’ is het huis uit

niet meer enkel van mij.

Op Bevrijdingsdag is zij de wereld ingetrokken

Onbeschermd

wordt zij bekeken, gelezen, gewogen en besproken.

En ik?

Ik blijf omgekeerd verweesd achter.

Soms mis ik mijn stille uren alleen met haar

toen ik haar nog kon vormen en kneden naar mijn hand

Ik moet haar loslaten en kan slechts hopen

dat ze zal worden bemind

en dat zij op haar beurt

iets voor een ander kan betekenen.